تلخ تر از هر تلخی

یه پیج اینستا رو دنبال می کنم که نویسنده این پیج یه زن پیشرو تو خیلی زمینه ها هست حداقل برای من اینطور به نظر میرسه چهار روز پیش ایشون نوشتن که میتونید از مشکلات و موفقیتهاتون بنویسید بدون نام استوری گذاشته میشه  هدف این بود که از شکست ها و موفقیت های هم درس بگیریم خیلی از خانما از بد اخلاقی های همسرشون ، خیلیا از جدایی و خیلی ها هم از فقر نوشتن ماجرا از وقتی شروع شد که یه دختر هفده ساله از اینکه توسط یکی از محارمش مورد تجاوز قرار گرفته بود نوشت .این نوشتن  باعث شد خیلی ها ترس رو بگذارن کنار و از مورد تجاوز قرار گرفتن توسط پدر، شوهرخواهر ،دایی ،عموو برادر هاشون بنویسن باور نمیکیند حجم این پیام ها اونقدر زیاده که ادم باورش نمیشه بین نزدیک ترین کسانت ، اونایی که بهشون اعتماد داری همچین هیولاهایی وجود داشته باشه 

میدونید درد چیه ؟ درد اینه که سالها حس بد و احساس گناه  رو همراه  و بار سنگینش رو روی دوششون حمل کردن ،بدترین اسیبهای روحی روانی رو تحمل کردن چون جرات نداشتن با خانواده هاشون مطرح کنند ، گاهی مدتهای زیادی هم مورد سو استفاده قرار گرفته بودن ولی از ترس ابرو یا از هم پاشیدن خانواده سکوت کرده بودند

و من با خوندن هر استوری عمو و دایی خودم رو تصور می کردم که تمام دوران کودکی و حتی بزرگسالی آغوششون ، حضورشون و وجودشون برام امنیت محض بود ، دلم از این همه تلخی بدجور گرفت ، دلم میخواست سرشون فریاد بزنم چرا حرفی نزدین واقعا چطور تونستین مرگ تدریجی رو تحمل کنید ؟ این همه مشاور و روانشناس تو این مملکت هست و....

اونقدر از دستشون عصبانی شدم که خدا میدونه 

گاهی جهل خودمون باعث بدبختیمون میشه ، نهایتش کسی باور نمی کرد ، نهایتش بدترین برخورد یا هر چیز دیگه بود اما بهتر از این نبود که اجازه بدیم هیولاهایی در قالب انسان ازمون سو استفاده کنن؟ کافی یه نفر سکوت نکنه ، کافی یه خانواده بچش رو حمایت کنه  وکافی یه قانون سفت وسخت تو این زمینه باشه اونوقت ببینم کی جرات داره به کودک معصوم شش ساله یا دختر بچه نه ساله و ... دست درازی کنه 

کاش به بچه هامون آگاهی بدیم ، تو مدارس و سیستم آموزشی صحبت بشه اصلا اجازه حرف زدن داشته باشیم تا همچین جنایتهایی رخ نده 

چهار روز که فکرم درگیر دخترکهای معصوم مدرسمونه تو محیط کار من اعتیاد ، جهل و بدبختی زیاده بخاطر همین تصمیم گرفتم تحقیق و مطالعه کنم و از مشاور کمک بگیرم تا آگاهی بچه ها و خانواده هاشون رو بالا ببرم تنها راه مبارزه با این جنایتها  داشتن آگاهی  

اولین چیزی که یه بچه باید بدونه اینه که هیچ محرم یا نامحرمی حق نداره به اعضای خصوصی بدن دست بزنه 

دوم اینکه فضای خانواده ها جوری صمیمی بشه که بچه بتونه بدون هیچ ترسی مشکلش رو مطرح کنه 

سوم اینکه فرد آسیب دیده  حتما از کمک های مشاور استفاده کنه 

سکوت راه چاره نیست