دنیای انسان های هورمونی یا سلام گرگ بی طمع نیست

نمیدونم ما ادما از کی اینقدر پست و ترسناک شدیم، طوری که مجبوریم از چشم خودمون هم بترسیم 

چرا باید همیشه بعد هر سلامی این سوال تو ذهنت بچرخه که خدایا خودت رحم کن 

این یکی تو سرش چی میگذره ؟  نیتش چیه؟ 

کاش انسان واقعی بودیم و سوای جنسیت ، قومیت ، مذهب و .... فقط بخاطر اینکه انسانیم هم دیگه رو دوست داشتیم 

تو این دنیا که روابط هورمونی حاکمه و متاسفانه زن به چشم ابزار نگاه میشه تنها راه اینه که خودت رو به خدا بسپاری 

بخدا هر دختری که با روی گشاده پاسخگوی شماست وسیله ی لذت نیست فقط بزرگی و ادبش حکم میکنه مودبانه جوابگو باشه

از وقتی برای ساخت کتابخونه ی روستای محل کارم اقدام کردم و مجبورم بخاطر جمع اوری کمک های مردمی اقدام کنم بیشتر از قبل وحشت کردم و از لاک خوشبینی بیرون اومدم 

واقعا ما به کجا میخوایم برسیم 

کاش بدونن که کلام و حتی نگاه های بدشون چقدر روح و روانم رو ازار میده  

کاش انسان واقعی بودیم 

خدایا خودت من رو از شر گرگ های انسان نما حفظ کن