هفتاد و دو

اونقدر نسبت به مسایل سر و بی حس شدم که نه به قیمت دلار کار دارم نه به اخبار 

و نه به اینکه شش ماه بیشتر یکی از داروهام نایابه 

دنیا دست یه مشت دیوانه روانی که معلوم نیست چی میخوان به سرمون بیارن 

ترامپ یه چیزی میگه روحانی یه چیز دیگه جواب میده 

این وسط ما مردمیم که له و لورده میشیم که البته این له شدن شامل حال من نمیشه چون قبل از تمام این دنگ و فنگا بنده یک عدد له شده بودم  و الان دیگه چیزی ازم باقی نمونده 

البته این له شدن مزیتهایی هم داشته یکی از مهمترین مزیتهاش این بود که فکر کنم از معدود ادمهایی باشم که واقعا از ته دل خوشحالم و حال دلم خوبه چون چیزی برای از دست دادن و نگرانی ندارم 

چند وقت پیش به رفیقی گفتم وقتی کتاب بارون درخت نشین کالوینو رو خوندم از ته دل دوست داشتم جای کوزیمو باشم و ایشون جواب دادن کوزیمو بودن کار سختی چون باید از تمام تعلقات دست بکشی 

الان میگم این له شدنه کار رو برای کوزیمو شدن راحت کرده چون هر طرفم رو که نگاه کنم چیزی وجود نداره که برای از دست دادنش زجر بکشم ، خودم هستم و خودم

با این وجود نه از نبودن دارو نگران میشم و نه گرونی و ارزونی مایحتاج زندگیم 

فقط تمام تلاشم رو میکنم تا وقتی زنده هستم حال دل بقیه رو خوب کنم و هرکاری از دستم بر بیاد برای اطرافیانم انجام بدم شاید دلیل زنده موندنم و حال خوبم تو این مدت همین تلاش های کوچیک بوده 

دنیا به اندازه کافی تلخ و زخمی هست یکم مهربونی کردن هرچند حالش رو کامل خوب نمیکنه ولی میتونه موثر باشه 

گاهی با خودم فکر میکنم کاش بجای این همه سلاح کشتار جمعی و ... تو این دنیا یه ویروس وجود داشت که ادما رو  به مهربانی  مبتلا میکرد اونوقت به غیر مردم عادی این جماعت جنگ طلب دیوانه  هم مبتلا می شدند و کمی مهربانتر  می شدند وتو سر و کله هم نمیزدند 

یکی نیست به دانشمندا بگه این ویروس رو تو آزمایشگاه ها بسازند؟