من از فوتبال و همه متعلقاتش بیزارم ولی کتاب فوتبال علیه دشمن تنها کتابیه که خوندم و دوستش داشتم و احتمالا بارها و بارها بخونمش
نه اینکه چیز خاصی داشته باشه ها ولی چون پر از دهن کجی به اقتدارگرایانه و انکار اقتدارشون به کمک فوتبال به آنارشیست درونم یه حال خوب منتقل میکنه ، درست همون حس قدرتی که سالها پیش با خوندن خوشه خشم تجربه کردم ، حال خوبی که مختص ینگه دنیا پول کلانه
فوتبال علیه دشمن به معنای واقعی اش هم فوتبال علیه دشمنه
اهل فوتبال و برنامه نود دیدن هم نبودم وهیچوقت هم طرفدار عادل فردوسی پور نبودم ولی وقتی بعنوان مترجم اسمش پای کتابه آنارشیست درونم وسوسه میشه کتاب رو بخونه خب عادل رو از تلویزیون حذف کردین اینجا تو کتاب تمام کلمات و مطالب رو با صدای اون خوندم یعنی اون برای من با سبک خاص صحبت کردنش خوند و خوشحالم که این کتاب رو دارم و برای بار دوم خوندم و بازهم میخونم