روی تمام نیمکت های خالی می نشینم
جمعه, ۱۹ خرداد ۱۳۹۶، ۰۳:۵۲ ب.ظ
۹۶/۰۳/۱۹
باید امشب بروم
باید امشب چمدانی را
که به اندازه ی پیراهن تنهایی من جادارد،بردارم
وبه سمتی بروم
که درختان حماسی پیداست،
رو به آن وسعت بی واژه که همواره مرا می خواند.
یک نفر باز صدا زد :سهراب!
کفشهایم کـو؟