پنجاه و پنج _ بند انگشتی یا سری عمیق یا کرگدنی در لباس خورشید

چند روز پیش رفتم پماد ترمیم زخم بخرم  بند انگشتی شده ۱۰۰ هزار تومن 

منم با خونسردی کامل برگشتم خونه و دور زخمام نقاشی کشیدم و بهشون گفتم دندتون نرم  مجبورین خوب بشین پول ن د ا ر م

خیلی وقته نسبت به دردها سر شدم یه جور بی خیالی عجیب و گاهی ترسناک

همه برای گرونی داروهامون ، سخت شدن زندگی و... در حد مرگ نگرانن ولی من کلا بی خیال شدم

دیروز بنده خدایی میگفت زندگی روز به روز سخت تر میشه با خنده بهش گفتم کی اسون بوده که حالا بخواد سخت بشه؟ به حال من فرقی نداره فقط تا بحال بی پولی رو تجربه نکرده بودم چون بابام بود و نمیگذاشت حداقل تو این مورد سختی بکشم که به لطف حضرات بالا نشین اینم به تجارب گرانبهام اضافه شد

نمیدونم خوبه یا بد که با فریزر خالی مواجه بشی و عین خیالت نباشه که تا یکی دو روز دیگه همین باقیمونده اندک هم تمام میشه و تا حقوق باید صبر کنی اونم چندر غاز بازنشستگی که گذران زندگی باهاش مثل معجزه میمونه 

رفتم سر خاک مامان بابام بعد کلی درد دل بهشون گفتم خداییش پیش خودتون چی فکر کردین رفتین گفتین مرگ بر شاه هرچند اون موقعم زندگی خیلیایی که شماها براشون مبارزه کردین فلاکت بار بود ولی ببینید انقلابتونم هیچ چیزی رو عوض نکرد 

خلق همچنان تو بدبختی خودشه

گاهی بیخیالی اونقدر عمیق میشه که اصلا برام مهم نیست مدتی یکی از داروهام تمام شده و قیمتش سه برابر شده 

این به این معنی که رسما نمیتونم بخرمش 

به هر حال تو این وضع گل و بلبلی مملکت خوشحال و شاد و خندانم چون دیگه نمیدانم 

این زندگی باز چه بازی غیر قابل پیش بینی برام داره:)

فقط به خودم دلداری  میدم که تو تنها نیستی میلیون ها نفر مثل تو هستن

این یادداشت غم نامه نیستا یه جور بیان خونسردی و خنثی شدن دختری که بیش از حد توانش تو زندگی امتحان شده

و احتمالا داره کم کم به یه کرگدن تمام عیار تبدیل میشه 

چیزی که رسیدن بهش یکی از ارزوهاش بوده