راهی به سوی بهشت با طعم شاهدونه

روی تخت دراز میکشم و کتاب راهی به سوی بهشت رو دست میگیرم و سمت چپم هم ظرف شاهدونه رو میگذارم چون خوردن این جور چیزا با دست چپ برام راحت تره:))

از کتاب حسابی لذت میبرم ولی یه مساله اینجا وجود داره که این لذت ناشی از خوندن کتابه یا خوردن شاهدونه یا هردو باهم

طبق فرموده خاله بهداشتی ما که یه روزی شاید از ماجراهاش نوشتم شاهدونه اعتیاد آوره :)) و دستور دادن نخورم ولی کو گوش شنوا اگر این شاهدونه همون شاهدونه معروف باشه هم وقت خوندن کتاب باید دم دستت باشه 

حالا خوب میتونم گوگن رو وقتی پودر آرسنیک میریخت رو زخماش ، راستی میریخت یا میخورد ؟ یادم نیست درک کنم و برای درمان دردش به الکل پناه اورده بود خوردن برنجک وشاهدونه برای من یه جور همذات پنداری با گوگن و مریضیشه:))

یه دستت کتاب و سعی کنی با دست دیگرت جوری شاهدونه ها رو بریزی تو دهنت که مستقیم بره دهان خیلی باحاله یه بازی بامزه برای به چالش کشیدن تمرکزه که اغلب هم ناموفقه چون نصفش میره تو دهان و بقیه اش تو یقه یا روی پتو ریخته میشه

تا صفحه ۳۳۷ خوندم و باید زود تمامش کنم چون ظرف شاهدونه ها هم داره خالی میشه

حالا خوردن شاهدونه به صورت افقی قسمت خوب ماجراست بقول دایه امان از روزی که افقی نوشیدنی بخوری و کتاب بخونی از استرس خفگی ات ادم می میره

اگر خواستید نوشیدنی رو افقی امتحان کنید تا روشش بیاد دستتون ترجیحا نوشیدنی سرد با نی میل کنید تا بعد بتونید بدون نی هم بخورید:))