چهل و هفت محبوب

قمارباز رو یک روزه خوندم 

و باید بگم بازهم این روس های شگفت انگیز باعث حیرت و لذت من شدند 

اولین کتاب از ادبیات روسیه قبل از ابلوموف جنایت و مکافات بود که نصفه نیمه رهاش کردم راستش به نظرم توضیحات کش دار و خسته کننده زیاد داشت بخاطر همین ترجیح دادم که به خوندنش ادامه ندم اما جریان ابلوموف فرق میکرد 

تو دنیای وبلاگستان یه دونه عمو رحیم داریم که اسم وبلاگش ابلوموف یه روز از سر کنجکاوی تو گوگل نوشتم ابلوموف و با کلی توضیح شیرین مواجه شدم ، بخاطر اینکه بفهمم بیماری ابلومویسم چیه کتاب ابلوموف رو از کتابخونه گرفتم و خوندم و یک دل نه صد دل عاشق ایلیا ایلیچ ابلوموف شدم هرچند که این کتابم مثل جنایت و مکافات توضیح اضافه داشت و وسوسه میشدم نیمه خونده رهاش کنم 

همچنان ابلوموف بین روس های دوست داشتنی یکه تازی میکرد تا بطور اتفاقی از طرف یه خانم و اقایی که تو نمایشگاه کتاب محلمون باهاشون اشنا شدم و مدت کوتاهی راجع به کتاب حرف زدیم برادران کارامازوف رو هدیه گرفتم و بعد یادداشتهای یک دیوانه و قمارباز رو خریدم و خوندم 

این همه گفتم که تهش بگم از این به بعد از روسهای دوست داشتنی هرچی گیرم بیاد میخونم چون من رو هیجان زده میکنن و حال دلمو تو این دنیای شلم شوربا خوب میکنن از طرفی کمی ذهنم رو هم درگیر میکنن چیزی که من حسابی ازش خوشم میاد

تا بحال از تولستوی چیزی نخوندم میشه لطف کنید آثارش رو معرفی کنید

و اینکه اگر کتاب دیگری از این مردم دوست داشتنی میشناسید معرفی کنید

چهل و شش

بعد مدتها باز رفتم سراغ کتاب البته تو این مدت زندگینامه چارلی چاپلین رو میخوندم  

اندازه ای که سرد نشم 

الان قمارباز داستایوفسکی رو دست گرفتم و میخونم 

امیدوارم این یکی هم به خوبی بقیه روس های شگفت انگیز باشه و سر حالم بیاره

دلم برای درست و حسابی خوندن تنگ شده

دلم میخواد به اون دوران هیجان انگیز برگردم 

خیلی وقته اون دختر پر شور و هیجان سابق نیستم از وقتی مامان رفت انگار زندگی تخیل و اون همه شور و نشاط رو هم با خودش برد

وارد یه فاز جدید از زندگی شدم و همه چی کند پیش میره اونقدر کند که من رو هم مجبور کرده یه جورایی اروم بشم

یه برنامه برا خودم ریختم که منظم تر بخونم ودوباره کم کم اون حس و حال روبرای خودم زنده کنم

همه ما یه دوران طلایی داریم که یا گذشته و یا در حال گذران اون هستیم برای من سال ۹۵ دوران طلایی بود ولی با شناختی که از خودم دارم سال ۹۷ رو هم برای خودم طلایی خواهم کرد

چهل و پنج و نیم اعصاب خوردی

لعنت به این زندگی که نود و نه و نیم درصدش برای امثال من به داشتن پول بستگی داره

حساب کتابخونه خالی موندم با چی قفسه ی پونصد هزار تومنی بخرم با چی تابلو کتابخونه بسازم پول کتاب از کجا بیارم

الانم تو این اوضاع بد اقتصادی انتظار کمک مردمی داشتن کاری مسخره است

دوتا هم مثل عموم که پولشون از پارو بالا میره به روی مبارکشون نمیارن

راستش دوای دردمم پیش اینجور ادما باشه رو نمیزنم چه برسه انتظار کمک برای کار خیر داشته باشم

از اون طرف پول دارو و دوا درمون از طرف دیگه خرج زندگی 

یکی به من بگه چرا اینقدر پوست کلفتم بابا گفتم میخوام کرگدن بشم ولی خداییش افراط کردم زیادی پوست کلفت از اب در اومدم

اخرشم میدونم بعد این همه غر یه لیوان اب میخورم میگم گور پدر زندگی و مشکلاتش پاشو خودتو جمع  کن دختر

کلی کتاب بردم روستا با یه قفسه و در به در دنبال یه نجارم که دوتا قفسه ی اسقاطی رو برام تعمیر کنه 

و تو دلم خدا خدا میکنم دلشون بخواد پول نگیرن 

حال روز تو غار رفتن ما هم اینه که ارامشی نیست

چهل و چهار

امروز خیلی خجالت کشیدم برای.....

کاش بعضی ادما اینقدر رک نبودن

درسته باید انتقاد پذیر باشی ولی من تحمل این حجم رک بودنو ندارم 

یه جورایی دلمم شکست و حس کردم کار بی ارزشی کردم

و برای خودم متاسف شدم 

هعییی

فعلا این روزا زندگی روی چپش رو نشون داده 

ولی مطمعنم مثل همیشه از پسش برمیام 

با اجازه همتون باز میرم تو غار باشد که ریکاوری بشم و برگردم

شاید مدتی چیزی ننویسم شایدم اونقدر طوفانی بشم که بنویسم 

ولی بهترین راه سکوت و سکوت و سکوته

چهل و سه

اینبار برای منجمد کردن افکارم با سر خیس نشستم جلو باد کولر و به این فکر میکنم

تا کجا میخوایم تو دنیای مجازی با فحش و بدوبیراه گفتن به هم به هر دلیلی پیش بریم  الان بحث داغ مخصوصا تو اینستاگرام بی آبی خوزستان و خرمشهر آبادانه از سلبریتی ها تا مردم عادی هرکی واسه خودش یه چیزی گفته ولی دردی از من خوزستانی دوا نمیکنه تا حالا رفتین زیر دوش اب و بلافاصله چشم و بدنتون خارش بگیره ؟

به خودم میگم اگه واقعا مردین بیاین فقط یه روز تو شهرهای ما زندگی کنین 

نه با دلسوزی های بیخودتون اشفته بازار رو آشفته تر کنید 

اونم کسانی که میرن اون ور اب بچه دنیا میارن که تابعیت بگیرن 

واقعا دلشون برای ما می سوزه؟ 

چهل و دو

نشستم تو اتاق و با حرص بستنی میخورم شاید خنکای بستنی اتیش دلمو خنک کنه

با هر قاشق پر بستنی که با جنون می بلعمش به این فکر میکنم 

مامان نیست  بابا نیست 

صورت خودمو یاد میارم که وقتی خبر مرگ مادرمو شنیدم جوری چنگ زدم که ناخنام تو گوشت فرو رفت 

به مردم خرمشهر فکر میکنم که اب ندارن به ابادانیا فکر میکنم و باز با حرص بستنی می بلعم به خودمون فکر میکنم که نفت داریم پتروشیمی داریم پولم داریم ولی سرطانم داریم 

ناخوداگاه دستم بخیه های پهلوم رو حس میکنه 

کلیه ای که چند سال پیش از دست دادمش دونه دونه جای بخیه هامو لمس میکنم البته بخیه ای نیست ولی حس میکنم تمام روح و تنم پر وصله و بخیه اس و باز یه قاشق بستنی رو تو حلقم فرو میکنم

به دوستی فکر میکنم که وقتی بهش گفتم هر وقت دلت خواست پیام بده نه اون وقتی که بفهمی من بیمارستانم و دیگه نخواست باهام تماس داشته باشه و این بار سه قاشق بستنی رو پشت سر هم تو دهنم چپوندم جوری که سرم درد گرفت ولی باز مغزم منجمد نشد

باز خشمم فروکش نکرد 

امروز بعد دیالیز اونقدر گریه کردم که بابا بزرگ متعجب شده بود اومد دلداریم بده داد زدم بار اول و آخرمه که میام اینجا برین برام کلیه پیدا کنید  و باز بستنی رو با حرص بلعیدم و به جنگ درونی خودم فکر کردم 

وقتی به خودم اومدم یه پاکت بستی خانواده میهن رو فقط برای خنک شدن دلم خورده بودم 

ولی دلم خنک نشده بود 

الانم تو گرما بی اب و برق نشستم و پاکت دوم بستنی خانواده میهن رو باز میکنم و به قصد کشت بستنی میذارم دهنم و به این فکر میکنم پاشم برم سراغ زندگیم گور پدر غم و غصه اونا که همیشه هست 

در همین حد من تناقض دارم پر خشم و پر امیدواری نا ارومی و دااشتن ارامش محض 

خودم از خودم وحشت میکنم و دهان پر بستنیم رو میبندم تا یخ بزنه شاید دلم و ذهنم خنک بشه

چهل و یک

تو زندگیم بیماری رو پذیرفتم 

مرگ پدر مادرمو پذیرفتم

سختی های دیگه رو هم پذیرفتم  

فقط یه چیز مثل خوره به جونم می افته و فکرش مثل کنه به مخم می چسبه اونم تنهایی 

از پس سخت ترین امتحانای زندگیم بر اومدم ولی برای حال و هوایی مثل امشب هیچ راه حلی ندارم 

وقتی به بقیه فکر میکنم که دور هم جمعند و خانواده دارن پر از بغض میشم پر از خشم و حسرت میدونم این حسم میگذره ولی وقتی تو وجودم هست  روح و روانمو ازار میده

شاید هم بخاطر حال و هوای بیمارستانه ولی به هر دلیلی حسی که دلم نمیخواد تجربش کنم

لیست تماسهامو بالا پایین میکنم که با یکی حرف بزنم ولی متوجه میشم که کلا حتی برای احوالپرسیم اولویت هیچ دوستی نیستم و تا الانم خودم بهشون پیام دادم 

کاش من هم یکی مثل خودم داشتم  یکی مثل خودم که حواسش به همه هست یادش میمونه که چه مدته از کی خبر داره و نداره حتی در حد یه سلام خوبی حالشون رو می پرسه و واقعا برای خودم متاسف میشم که اونا منو دارن و خودم خودمو ندارم

هندزفری تو گوش گذاشتم جوری صداش رو بلند کردم که هشدارمیده به شنواییتون اسیب میرسه فقط بخاطر اینکه صدای سیلی تنهایی رو صورتمو نشنوم 

چهل

قسمت طنز زندگی من اینه که وقتی که باید باشه نیست اونوقت شیک و مجلسی نصف شب که خوابت میاد بیدارت میکنه و میگه  میشه بخاطر من نخوابی و حرف بزنیم؟

کاش یاد بگیریم اینقدر خودخواه نباشیم 

سی و نه

خدا روشکر کار کتابخونه ردیف شد و تا هفته دیگه کتابا رو منتقل میکنم کتابخونه تو حساب کتابخونه ۳۴۹ هزار تومن پول هست که گذاشتم بمونه برای کتاب و احتمالا نجار و ساخت  قفسه 

منتظر یه گزارش تصویری باشید

سی و هشت یا بازگشت

فعلا در حال جمع اوری کتاب برای کتابخونه هستم و این بین کتابهای خیلی خوبی هم بدستم رسیده چندتا کتاب قدیمی نسخه اصلی هم بینشون بود که هم خیلی قدیمی بودن و هم نمیشد تو کتابخونه عمومی باشه بدلیل ...‌‌ بودنشون ، با اجازه صاحبشون تو کتابای کتابخونه نگذاشتم  و ایشون لطف کردن و به خودم هدیه دادن 

انشالله بزودی از حساب کتابخونه موجودی میگیرم و همینجا میگذارم که در جریان مبلغ جمع اوری شده قرار بگیرید

خوندن خیلی از کتابا مثل نوشته های ال احمد شریعتی و خیلی از نویسنده های دیگه برای من بیشتر جنبه خاطره بازی داره ، کتابایی که دوران کودکیم تو کتابخونه ی عمو مجیدم میدیدم و همیشه دلم میخواست بفهمم توش چی نوشته اون موقع ها که به عقل و سنم قد نمیداد فقط وقتی باسواد شدم کنار عمو می نشستم و براش روخوانی میکردم بدون اینکه بفهمم چی میگه

هرچند الان ممکنه کمتر کسی بپسنده و علاقمندبه خوندنشون باشه ولی برای من بیشتر از هرچیز یاد اور عمو و دوران خوشی که کنارش گذروندم و اینکه با دنیایی که عموم توش زندگی میکردآشنا بشم 

تو اون دوران تو خونه ها و کتابخونه هااینجور کتابا زیاد پیدا میشد چون اون دوران پر التهاب دوره ی ایدئولوژی ها و صف بندی های سیاسی بود و به اقتضای زمانه باید مطالعه میکردن خب حالا چندتایی از اون کتابا که بخاطر .... نابود شدن بعد سی سال به خونه برگشتن و از این بابت خوشحالم و مطمعنم روح عمو مجیدم خوشحاله

اولین بار کتاب ماهی سیاه کوچولو رو عموم برام خوند و بعدها بارها و بارها خودم خوندم راستش از اون همه کتاب عالی کتاب خونه عموم که تو تنور ریخته شد چندتایی برام باقی موند که یکی از اونا ماهی سیاه بود چند سال پیش به پسر بچه ای که خیلی دوستش داشتم هدیه اش دادم تا مامانش براش بخونش و وقتی باسواد شد خود پسرک بخونه خیلی وقتا دلتنگش میشدم ولی دیروز همون نسخه قدیمی رو هدیه گرفتم و خیلی خوشحالم ماهی سیاه دوباره به کتابخونم برگشت 

و دلتنگی من برای عمو مامان و بابام با دیدنش کمتر شد و میشه