۲۲دی
این روزها که تو غار تنهایی خودم هستم به خودم پناه بردم وبه شدت مشغول کند وکاو درونی هستم
تو این مواقع ترجیح میدم هیچ کسی دور وبرم نباشه ، یه جورایی از تنهاییم لذت می برم اینبار چمدون بستم واومدم جایی که فقط خودم میدونم کجاست ومامان پری که اگر احیانا ازم خبری نشد بدونه کجا سراغمو بگیره
روی شونه هام سنگینی خیلی چیزا رو حس میکنم
نبودن بابا ومسوولیت هایی که بعد اون خدا بیامرز روی دوشم افتاد بیشتر از هر چیزی اذیتم میکنه ، گاهی به خودم میگم هنوز زود بود واسه این همه مسوولیت ولی بلافاصله یادم میاد وقتی مامان زینبم رفت حداقل بیست وپنج سالی از الان کوچیکتر بودم که شدم مادر رضا
میخوام یه چیزهایی رو عوض کنم ، یه جورایی پوست کلفت تر بشم ووقتی برگردم خونه که اونقدر قوی شده باشم که هیچ چیزی تکونم نده
این روزا بعد از مدرسه وقتی بر میگردم خونه ( جایی که هستم) بعد انجام کارهای مربوط به کلاس میرم سراغ گل سازی
سرگرمی جدیدی که یاد گرفتم گلهای مقوایی بزرگ درست میکنم وبه دیوار میزنم ، حالا که دنیا گلستان نیست حداقل می تونم اتاق خودمو پر گل کنم
حالا که ادما خیلی راحت هم دیگه رو می رنجونن تصمیم گرفتم مثل کرگدن پوست کلفت بشم ، کرگدن تنها موجودی که طی قرن ها تو نسته دوام بیاره یه جورایی از عهد دایناسورها تا بحال تو نسته خودش رو با شرایط وفق بده و در حال حاضر می تونه بهترین الگوی من باشه
میخوام وقتی از پیله خودم اومدم بیرون سرحال وپر انرژی و البته بی خیال وپوست کلفت تر قبل به زندگیم ادامه بدم
تو همین تحقیق وتفحص درونی فهمیدم همون یه ذره انتظاری هم که از ادما دارم باید محو بشه مدام به خودم گوشزد میکنم حتی قد یه سر سوزن هم کسی مطابق میلت رفتار نمیکنه حتی اگه قد خدا بهشون خوبی کنی ، سعی کن با آرامش زندگی کنی به قول بابای خدا بیامرزم خوبیای ادما تو قلک خدا پس انداز میشه
به خودم میگم وقتی هیچ ، هیچ توقعی از کسی نداشته باشی رفتار ادما ناراحتت نمیکنه ، طوفانی نمیشی وفقط لبخند میزنی ومیگذری
من اینجام که یاد بگیرم مثل ستاره دنباله دار بشم اونقدر دنباله ام وسیع باشه که بقول استادم اذیت وآزار ادما به خود ستاره اسیب نزنه وبه دنباله ی اون برسه
