سی و چهار

نمیدونستم با نوشتن چند تا یادداشت درد دل قضیه کتابخونه تو وبلاگم  اینقدر جدی میشه

انگار لازمه جهت شفاف سازی و ایجاد اعتماد یه چیزایی رو توضیح بدم 

اول از همه فکر نمیکردم وبلاگ من جز چندنفری که خوب هم دیگه رو می شناسیم و دیگه یه جورایی رفیق شدیم و باهم ارتباط داریم  خواننده دیگه ای هم داشته باشه بخاطر همین شاید تواون چندتا یادداشت در مورد کتابخونه اطلاعات لازمتون نباشه چون جور دیگه به چند نفر ی که می شناختم گفتم و باهم در موردش صحبت کردیم

دوم اینکه همه ما دوست نداریم شناخته بشیم چون وبلاگامون تقریبا تنها جای خصوصی و امنی که باقی مونده که می تونیم اونجا خود واقعیمون باشیم 

و اما توضیحات لازم 

این کتابخونه قرار تو یکی از مناطق محروم حاشیه ی شهری تو استان خوزستان ساخته بشه که من معلم شاغل در اون منطقه هستم و از نزدیک با کمبودها فقر فرهنگی و مالی مردم اون منطقه درگیرم چون تاثیر زیادی روی زنا و دخترایی داره که روزانه بعنوان مادر و دانش اموز باهاشون سر کار دارم بخاطر همین تصمیم گرفتم که کتابخونه بسازم چون تنها چیزی که میتونه زیربنای یه ادم رو بسازه به نظرم کتاب و مطالعه اس در ضمن مکان کتابخونه میتونه جای مناسبی برای فعالیتهای فرهنگی دیگری هم باشه 

مجوز لازم از دهیاری و بخشداری گرفته شده و در حال جمع اوری کتاب تو منطقه ی خودمون و شهر خودم هستم و اصلا قصدم جمع اوری کمک از طریق وبلاگ نبود اما حالا که دوستان لطف کردن و از من شماره حساب خواستن ، وبلاگشون اطلاع رسانی کردن  و به بنده اعتماد کردین سوال ها و شبهه هایی که براتون وجود داره رو تا حدی که بتونم پاسخ میدم و بابت هزینه ای که پرداخت شده با سند و مدرک اطلاع رسانی میکنم 

تا این زنجیره اعتمادی که بوجود امده از بین نره 

و تشکر میکنم بابت لطف ومحبت و اعتمادتون 

در مورد نحوه کمک هم همه چی رو میگذارم به عهده خودتون یا فرستادن کتاب یا  شماره حساب هرجور تمایل دارین اقدام کنید

همه چی از وقتی شروع شد که پارسال دکترا اب پاکی رو ریختن روی دستم اون روزی که فکر میکردم وقت زیادی برای زندگی کردن ندارم اون روز اینجا گفتم که ارزو دارم حداقل یه کار خوب و نیکی قبل مرگم در حد توانم انجام بدم ماه رمضون بود اینو در حد بیان ارزوم گفتم وقتی دوستان ازم پرسیدند چه کاری گفتم اگه بشه به چند خانواده بی بضاعت بسته ی خوراکی برسونم خوب میشه  اونوقت ازم شماره حساب گرفتن و به حسابم پول ریختن یادمه با ۱۷۵هزار تومان تونستیم به کمک رفقای وبلاگی برای سه خانواده مقداری خوراکی برای ماه رمضان بخریم از اینجا بود که  اعتماد بین ما چند نفر  بیشتر از قبل شد فکر کنم وبلاگ قبلیم عکس و فاکتور خریدا هنوز باشه نمیدونم بگم خدا خیلی دوستم داره که دوستان ندیده و نشناخته بهم اعتماد دارن یا چیز دیگه ولی با خودم عهد بستم تا جایی که بتونم به بنده های خدا خدمت کنم میدونید من هنوز هم به خوبی ادما ایمان دارم هنوز معتقدم دنیا اونقدرا هم که فکر میکنیم تیره و تار نشده هرچند که باورهام کمی ترک خوردن ولی تمام تلاشمو میکنم چه بعنوان معلم چه دوست و حتی هم اتاقی بیمارستان و... حال دل بنده های  خدا رو خوب  کنم چون وقتی درد بکشی میتونی بقیه رو خوب درک کنی

اگر هم وبلاگم چیزی نگفتم و فقط به چند یادداشت مبهم بسنده کردم به این دلیل بوده که به همه حق میدم که نخوان یا نتونن به من اعتماد کنن به همین دلیل سعی کردم کمک مالی رو از فامیل و دوستام بگیرم که من رو می شناسن 

اینا رو گفتم که تهش بگم اگر اعتماد کنید خوشحال میشم و اگر هم شک کنید بهتون حق میدم 

به هر حال صلاح مملکت خویش خسروان دانند