هزار و سیصد و شصت و یک

ابله داستایوسکی و آبلوموف گنچاروف رو همراه یه کتاب آبکی از جوجو مویز از کتابخونه گرفتم به قصد مرگ کتاب میخونم که فقط فراموش کنم تنها هستم 

و به حد خودکشی عروسک می سازم 

خوبی این تنهایی اینه که باز برگشتم به دوران خوب کتابخونی گذشتم 

ادبیات روسیه هم که واقعا حالم رو خوب میکنه

فقط اینبار احتمالا یه کار بد بکنم و ابلوموف رو به کتابخونه برنگردونم 

و برای مدتی طولانی تمدیدش کنم و پیش خودم نگه دارم 

اخه بعد از دوسال دوباره تو کتابخونه دیدمش قبلا گرفته بودم ولی کامل نخوندمش  ولی اینبار میخوام برای چند ماه نگهش دارم و از خوندنش سیراب بشم