میله بدون پرچم - نخل بی سر

وقتی حس کنی کسی بیشتر از تو کتاب خونده ، بهتر می نویسه ، وخیلی میدونه باعث میشه حتی اگه یه چیزایی مدام تو سرت بچرخه جرات نکنی بیانش کنی من معمولا جذب کسانی میشم که یه علاقه مشترک باهاشون داشته باشم و این علاقه مشترک هم کتاب 

ماجرای خوندن وبلاگ میله بدون پرچم هم از اینجا شروع شد که رفیق هیچ کس وقتی کتابی بهم معرفی میکنه میگه فکر کنم میله در موردش یه چیزایی نوشته بد نیست بخونی و نوشته های میله بدون پرچم برای من یه جور مرجع به حساب میاد 

تقریبا یکی دو ساله که خواننده خاموش این وبلاگم راستش رو بخواین خیلی چیزاها تو ذهنم هست که دلم میخواد بپرسم ولی تا میام بنویسم اعتماد به سقف من در حد صفر میاد پایین :))

دیروز رفیق کنفوکار قرار بود بره دور همی با رفقای وبلاگی که یکی دوتاشون هم رفقای مشترک هستن خب از اونجایی که فاصله زیاد مانعی برای دیدن دوستان  هست حسودیم شد:)))  در این مواقع سعی میکنم اون فضا وادما رو نقاشی کنم بهتره بگم تخیلاتم و تصوراتم رو نقاشی میکنم  عجیب اسم میله بدون پرچم مثل کنه به مخم چسبیده بود ونقاشی که می بینید تو سرم می چرخید 

کلا یکی از سرگرمی های من کشیدن تصور و تخیلم نسبت به کسانی که ندیدمشون 

رفقای وبلاگیم هم پایه ثابت این سرگرمی هستن کسانی که فقط نوشته هاشون رو میخونم  و تقریبا شناختی ازشون ندارم 

دوستانی که جناب میله رو می شناسن میگن انتخاب اسم میله بدون پرچم هیچ ربطی به تصور من نداره ولی خب من رو می شناسید ذهنی به شدت بازیگوش دارم و تخیلی افسار گسیخته ، فکر کنم خاصیت تخیل به این باشه که تو هیچ قاعده و قانونی قرار نگیره 

وقتی این نقاشی رو کشیدم ذهنم اروم گرفت 

میله بدون پرچم از نظر من شبیه همون نخل بی سری که تو حیاط خونمون تو خرمشهر باقی مونده   شبیه شعر های داریوش معمار 

 

میدونم تصورم از شما و ایشون با واقعیت فرق داره و زمین تا آسمون متفاوت ولی وقتی چیزی مثل خوره به مغزم فشار میاره  باید یه جوری از شرش خلاص بشم

امیدوارم یه روز این ترس و استرس ناشی از کم خوندن و کم دونستن دست از سرم برداره وبتونم وبلاگ میله بدون پرچم کامنت بگذارم وسوالام رو بپرسم مطمعنم اگه این اتفاق بیافته  به کمک ایشون وبقیه دوستان میتونم خیلی چیزها رو یاد بگیرم

 

 نقاشیم در حد بچه های ابتدایی باقی مونده و هیچ پیشرفتی نکرده ولی وقتی نمیتونم  در قالب کلمات حرفمو بگم این خط خطی های کودکانه به کمکم میاد هر چند نه نوشته هام چنگی به دل میزنه و نه نقاشی هام  حداقل برای جلوگیری از انفجار مناسبه :))

 

 

 

 

جنگ جنگ تا پیروزی

اخرای شهریور ماه رو فقط به یه دلیل دوست ندارم ، هفته دفاع مقدس 

سالهاست که با خودم کلنجار میرم خاطرات و تصاویر تلخ اون قسمت از بچگیم که مربوط به زمان جنگ هست رو  پاک کنم ، خاطرات تلخی که برای یه بچه پنج ساله زیادی سخت و وحشتناک بود 

صدای تیر اندازی هنوز تو گوشم،بمبارون هوایی و بمبایی که تو عالم بچگی شبیه پولک می دیدمشون ، اشکهای مامان و زمزمه دعاهاش 

سقوط شهر و جنگ زدگی ، دوست ها و همسایه هایی که دیگه نبودن و... همه و همه باید از ذهنم پاک میشدن ولی هفته دفاع مقدس باعث رژه رفتن همه اون تلخی ها تو ذهنم میشه سی سال از اون دوران گذشته اما همه اون خاطرات درست با شروع هفته دفاع مقدس  ذهنم رو درگیر میکنه 

وقتی تصویر آواره های سوری رو میبینم کمپ جنگ زده ها میاد تو ذهنم  وقتی فیلم جنگی میبینم اون روزی رو به یاد میارم که بابام من و رضا رو برده بود پارک مشغول بازی بودیم  ، بی خبر از همه جا که  آژیر وضعیت قرمز به صدا در اومد چند لحظه بعد هواپیماهای عراقی بالا سرمون بودن پناهگاهی اطرافمون نبود ، بابا ما رو بغل کرد وخوابید رو زمین اینجوری میخواست ازمون محافظت کنه ، نمیدونم چطوری برگشتیم خونه فقط یادمه مامان و همه زنا وبچه هایمحلمون گوشه دیوار خونه عبدالامام و تو چندتا سنگر پناه گرفته بودن خودمو به مامان رسوندم و محکم بغلش کردم و با تمام وجودم جیغ می کشیدم هواپیماها هم بالا سرمون بمباشون رو روی پتروشیمی ها و سازمان اب خالی میکردن تو نور افتاب بمبا شبیه پولکای براق به نظر می رسیدن 

شب همون روز من و مامان و رضا وسایلمون رو جمع کردیم وهمراه بابا حجی و دایه و عمه ها رفتیم منطقه امن اما بابا تو خونه موند ، موند که مراقب خونه زندگی باشه ، انگار باورش نمیشد که یه روزی مجبور میشه شهرش رو برای همیشه ترک کنه هیچ کسی اندازه ما بچه های جنگ نمی تونه جنگ زده های باقی دنیا رو درک کنه ، هیچ کسی نمیتونه اندازه من و طاها و علی از جنگ بدش بیاد 

جنگ قسمت بزرگی از زندگیامون رو نابود کرد جوری که بابام دیگه به شهرمون برنگشت 

من از اخرای شهریور متنفرم چون هفته دفاع مقدس تمام اون خاطرات فراموش شده رو برامون زنده میکنه 

سال هفتاد ویک برای اولین بار برگشتیم شهرمون اما همه چی با خاک یکسان شده بود 

این اولین بار اخرین بار عمرمون هم شد چون چیزی از اون شهری که می شناختیم باقی  نمونده بود و بابا تاب و تحمل دیدن نابودی ها رو نداشت 

جنگ طاهرا تمام شده بود اما برای ما جنگ زده ها هنوز هم ادامه داره 

رگتایم

هر وقت حال دلم بده فقط با کتابام قهر میکنم ، از اون روزی که تو جنگل انبوه کتابای عمو مجیدم ماهی سیاه کوچولو رو پیدا کردم تا الان همینطور بوده 

حال بد = قهر کردن با کتابا و وقتی می فهمم  حالم خوب شده ،که مثل قبل با هیجان برم سراغ کتاب و کتابخونه 

خیلی چیزا اکتسابی ولی فکر میکنم برای من کتاب خوندن یه جورایی ژنتیکی خب خنده دار به نظر میاد ولی هر جور تلاش کردم با کتابام قهر کنم واصلا آشتی نکنم نشده مثل بیماریم که ژنتیکی و جنبه ارثی داره کتاب خوندن هم با تک تک سلولام عجین شده 

نمیخوام از خودم تعریف کنم وبگم من ادم خاصی هستم  ، نه برعکس  یه ادم خیلی معمولی هستم  که داره سعی میکنه یه چیزایی رو بفهمه و دنیاش  رو به کمک دانسته هاش بهتر کنه ولی خیلی وقتا دلم میخواد از شرش خلاص بشم 

متاسفانه یا خوشبختانه وقتی کتابی میخونم با تمام وجود وارد فضای اون داستان میشم  اگر نکته بدرد بخوری برای زندگیم وایجاد تغییر تو کتابی وجود داشته باشه یه گوشه یادداشت میکنم یا زیرش خط میکشم ، اونقدر میخونم که تا مغز استخونم رسوخ کنه چه برسه ملکه ذهنم بشه:))تا اینجای ماجرا که ظاهرا مشکلی نداره ، سختی از زمانی شروع میشه که کتابها ادمو وارد یه دنیای دیگه میکنن ، دنیایی متفاوت از بقیه  و همین تفاوت باعث آزارت میشه جوری که دلت میخواد یه اسلحه برداری به سمت مخت شلیک کنی و خلاص . این مشکل زمانی بیشتر خودشو نشون میده که دانسته هات با عمل همراه بشه و نخوای زنبور بی عسل باشی 

کتاب باعث فهمیدن میشه و ته فهمیدن تنهایی میشه چون دیگه ظاهر دنیا برات مهم نیست همیشه دنبال پاسخ سوال هایی هستی که خیلی وقت کسی بهش فکر نمیکنه 

خب این حجم رنج برای یه ادم معمولی مثل من خیلی زیاده همیشه به خودم میگم من که داشتم زندگیمو می کردم چیکار کتابخونه عمو مجید داشتم ؟ چرا بهترین سالهای بچگیمو تو اتاق عمو مجید و لابلای کاغذ و کتاباش هدر دادم ؟ وقتی همه تو کوچه مشغول بازی و بچگی کردن بودن من با اون کتابا چیکار می کردم 

بعدش برای اروم کردن خودم یه نفس عمیق میکشم و به خودم میگم خب شاید انتخاب شدی که راه عمو مجید رو ادامه بدی 

مبارز راه روشنایی 

خوب که فکر میکنم  حتی معلم شدنم هم به خواسته و میل خودم نبود گاهی باید مسیری که سرنوشت برات انتخاب کرده رو بپذیری 

بچگی تا وقتی عمو مجید زنده بود رابطه خیلی عمیق باهاش داشتم ، علاقه به کتاب و معلم شدنم همه با هم من رو تو مسیری قرار دادن که ادامه دهنده راه عموم مجید باشم

امیدوارم اونقدر دوام بیارم که مخمو متلاشی نکنم:))

///////////////////////////////////////////////////

ده دوازده روز گذشته سه کتاب خوب خوندم 

رگتایم 

خدمتکار و پروفسور 

سه شنبه ها با موری 

از این بین نمره الف به رگتایم تعلق می گیره 

کتابی فوق العاده عالی که پیشنهاد رفیق هیچ کسم بود و حسابی از خوندنش لذت بردم

داستان کتاب اوایل قرن بیست میلادی اتفاق افتاده بود 

روایت های مختلفی از زندگی  که یه جاهایی تو داستان این روایت ها بهم می رسن و  کل داستان رو تشکیل میدن  با رگه هایی از خشم 

خشم ناشی از سرمایه داری و اختلاف طبقاتی ، فقر  و ایجاد تغییر وصنعتی شدن  

که به گفته رفیق هیچ کسم یکی از تم های اصلی اکثر آثارشاخص امریکا خشونته و رگتایم هم مستثنی نبود 

 

کتاب بعدی خدمتکار و پروفسور هست که چند خطی قبلا در موردش نوشتم فقط می مونه سه شنبه ها با موری 

این داستان درمورد شخصی بنام موری شوارتز که به دانشجوهای جامعه شناسی به روش غیر متعارف درس میده

روشی که زندگی کردن به معنای واقعی رو یاد می گیرن 

همین حد بگم که با خوندنش خیلی چیزا که تو گذشته جا گذاشته بودم رو به یاد آوردم مطالبی در مورد عشق محبت ازدواج مرگ و... رو میتونید بخونید ، مطالبی که همه ما اونا می دونیم اما فراموش کردیم  رو به کمک موری و میچ بیاد خواهیم آورد

مشخصات کتابهام رو تو کتابخونه این خونه میگذارم بخونید ولذت ببرید 

یادداشتی که برای جلوگیری ازسکته ناشی از ذوق مرگی نوشته شده :))

1-امشب از اون شبایی بود که دلم میخواست  با کسی حرف بزنم وقتی حالم خوبه دوست دارم حس و حالمو برای کسی بگم اما نبود هیچ کسی نیست که بشه دو کلمه باهاش حرف زد جز در و دیوار اتاقم:))

با دیدن طرح های عاشقانه روی تیشرت های  گروه هو مان بیشتر از قبل حس کردم تنهام امان از شعر ها ، اهنگ ها و یا تصاویری که تنهاییت رو به رخ میکشن بخاطر فرار از این افکار آزار دهنده کتاب رگتایم رو به دست گرفتم و یه نفس شروع به خوندن کردم راستش قرار بود وقتی تموم شد ازش بنویسم ولی طاقت نیاوردم  90 صفحه از 285 صفحه کتابو یه نفس خوندم و پر از هیجانم ، حس خوبی که داره سر ریز میشه درست مثل وقتی که  هفده سال پیش وقت اعلام نتایج کنکور بعد جستجوی فراوون وبدست نیاوردن روزنامه تو خیابون با التماس از پسر جوونی خواهش کردم روزنامه اش رو بهم بده نگاهی بندازم واز شانس خوبم حرف ر  هم تو اون روزنامه بود  و اسمم رو دیدم .پرا زهیجان شدم  جوری که غیر قابل کنترل بود و یادم رفت که تو خیابونم  کلی جیغ زدمو بالا پایین پریدم ، الانم همون  مقدار هیجان با خوندن رگتایم تو رگام تزریق شده جوری که دلم میخواد با ذوق به یکی بگم این کتاب عالیه بهترین چیزی که تا حالا خوندم و... ولی به خودم میام میبینم هیچ کسی نیست که خوشیمو باهاش شریک بشم یکی خوابه ، اون یکی بچش تب داره ، این دستش بنده واون ترجیح میده تنها باشه نباید مزاحمش شد فلانی نت نداره و بهمانی الان وقت چای خوردن و گپ زدن با شوهرشه:))

2- خدارو شکر بخاطر همه چیز روزهای تلخ و شیرین ، داده و نداده ، داشته و نداشته

3- من همواره در حمایت و هدایت الهی هستم 

5- فکر نکنید اتفاق خاصی افتاده ها نه همه اون چیزای بد سرا جاشون هستن فقط این وسط برای بار هزارم یا شاید میلیونم معجزه خدا رو تو زندگیم حس کردم و اون خوشی درونیه که بقول شاملو حسینقلی خنده ی لب خاک و گله خنده اصلی به دله 

شاید برای شما اتفاق های کوچیک زندگیتون مثل این که بعد سازماندهی تو روستا ومدرسه خودتون بمونید یا رفتن مدیر رو مخ واومدن یه مدیر جدید چیز خاصی نباشه اما برای من حد معجزه بزرگ  بود اخه اونقدر دلم شکسته بود که ازش خواستم یه نشونه کوچیک بهم نشون بده با گریه و داد بهش گفتم خسته شدم و اونم صدامو شنید و این شنیدن باعث شد دیگه حس نکنم خدا هم فراموشم کرده 

حالا دعای روز وشبم اینه که این حال خوش همیشگی باشه

6- باز خوندن رو ادامه میدم وفکر کنم تا صبح بیدار بمونم و کتابو تموم کنم

7-به لینک زیر برید و از کسب وکار جدید دوستم مرجان حمایت کنید لطفا

پروفسور و خدمتکار

تو مدت ریکاوری بخاطر تحمل سختی ها به خودم جایزه دادم 

سه کتاب سفارش دادم و وقتی به دستم رسید شروع به خوندن کردم که حواسم از سختی ها و تلخی های اون روزهام پرت بشه 

یکی از این کتابها خدمتکار و پروفسور بود ، کتابی که سالها پیش فیلمش رو دیده بودم ولی چون خیلی وقت ازش گذشته بود جز یه تصویر مبهم چیزی از اون فیلم تو ذهنم نبود 

این کتاب خیلی خیلی خوب بود ، چیزی بر خلاف تصورم 

به نقل از پل استر اثری کاملا خلاقانه ، دلنشین  و به شدت تکان دهنده 

بهتر از این نمی شد این کتاب رو توصیف کرد 

داستان راجع به  یه نابغه ریاضی که بر اثر تصادف حافظه اش رو از دست داده 

توسط این داستان می تونید با ریاضیات آشتی کنید و چهره خشک و خشن ریاضی از ذهنتون برای همیشه پاک خواهد شد جوری که به خودتون می گید کاش من هم یه معلم ریاضی مثل پرفسور داشتم 

به هر حال کتاب حال خوب کنی هست من که حسابی از خوندنش لذت بردم امیدوارم شما هم بخونید و لذت ببرید 

مشخصات کامل این کتاب به همراه عکسش  تو قسمت کتابخونه ی این خونه هست ببینید ،  یادداشت کنید  و حتما بگذارید تو لیست خرید 

کتابی که بعد خدمتکار و پروفسور برای خوندن انتخاب کردم رگتایم 

این کتاب رو رفیق هیچ کس بهم معرفی کرده به جرات می تونم بگم مشاوره های ایشون  در زمینه انتخاب کتاب عالی بوده و مطمعنم از این کتاب هم خوشم میاد

فعلا مشخصاتش رو داشته باشید تا بخونم و نظرم رو بگم من که منتظر یه هیجان حسابی هستم

رگتایم

نوشته ای .ال دکتروف

تر جمه نجف دریا بندری

انتشارات خوارزمی

دوران باشکوه حال خوش و کتاب های حال خوب کن چند روزی شروع شده 

خدا رو شکر بابت داده و نداده ، داشته و نداشته 

راه اب نامه

حتما همگی در مورد قانون جذب چیزایی می دونید اگر هم نمیدونید خیلی مهم نیست مگه من که می دونم چه گلی به سر خودم زدم جز ترس از حمام خونه:))))

تعجب نکنید قانون جذب و حمام خونه ما ، یعنی راه اب حمام رابطه تنگا تنگی دارن 

ماجرا از این قراره که منطقه ما مشکل فاضلاب داره بخاطر همین مجبوریم درپوش های راه اب های خونه رو بپوشونیم چون سیستم فاضلابمون استاندارد نیست 

چند ماه پیش تا در پوش راه اب حمام رو باز کردم که بتونم حمام کنم یه سوسک کوچیک از راه اب پرید بیرون و همین باعث ترس شدیدم شد ، از این موجود به شدت متنفرم و چندشم میشه این ماجرا باعث شد از اون روز به بعد هر وقت میخوام برم حمام متاسفانه با این ذهنیت برم که الان یه سوسک از راه آب میاد بیرون . ذهنم برنامه ریزی شده روی دیدن سوسک تو حمام و متاسفانه خیلی کم پیش میاد که درپوش راه اب رو بردارم واین چندش کوچولو رو نبینم خب تو وضعیت استحمام هم توان واکنش سریع رو نداری ، نمیتونی به سرعت از حموم بپری بیرون :))

امروز  تا خم شدم که درپوش رو بردارم باز تو ذهنم به خودم گفتم واییی باز سوسک ، چشمتون روز بد نبینه اگه دفعه های قبل یکی دوتا بود و میشد سریع لباس بپوشی بزنی بیرون اینبار یه سوسک بزرگ و چارتا بچش به سرعت برق و باد از راه اب اومدن بیرون و تو حمام پخش شدن فقط خوبیش این بود که لباس تنم بود و فوری از حمام پریدم بیرون و جیغ زنان مامانمو صدا کردم

قسمت جالب و خیلی بد ماجرا اینه که هیچ کسی جز من تو حمام خونه سوسک نمی بینه 

خسته شدم از ترس واضطراب ناشی از ذهنم میدونم تا این فکر و ترس رو نگذاشتم کنار باز این ماجرا ادامه داره ولی  قانون جذب و ذهن خیلی خره اینهمه چیزای خوب هست که بهش فکر میکنم تا جذبش کنم هیچکدوم تا حالا اتفاق نیفتادن جز این سوسک های لعنتی و زجر حمام کردن من

دیگه داره حالت بدی میگیره باید براش یه فکر اساسی کنم تا مجبور نشدم اصلن حمام نکنم و مثل حسنی بشم :))

باز باید شروع به نوشتن جملات تاکیدی بکنم جملاتی که تونستم باهاش ناخن جویدن  و ترس از امتحان رو وقتی نوجوون بودم ترک کنم

خیلی دلم میخواد وقتی میرم حمام همش چشمم به راه اب نباشه :))

----------------------------------------------------------------------------------------

از این راه اب نامه که بگذریم 

اتفاق های خوبی تو حیطه کاری  افتاده که کلی حال خوب کنه 

مدیر و همکارای ازار دهنده ام از مدرسمون رفتن 

درسته هر مدیری بد قلقی خودش رو داره ولی سال جدید با مدیر جدید و همکارهای جدید شروع میشه

و فرصت مناسبی برای تجدید نظر کردن تو بعضی کارهام 

اخه دوسال گذشته به اسم همکاری خیلی ازم سو استفاده شد و متاسفانه نقطه ضعفم دست همکارم بود ولی امسال به خوبی روی خودم کار کردم 

به امید موفقیت

عنوان این یادداشت یه کتاب از محمد علی جمالزاده است که تو لیست باید بخونم هاست

نهنگ ابی

نهنگ ابی یه بازی انلاین خطرناک ، که وقتی در موردش خوندم به تنها چیزی که فکر کردم پسر خاله سیزده ساله ی معتاد به بازی انلاین و بی خیالی های خاله و شوهر خاله بود ، دلم لرزید و از خدا خواستم امیر حسین  تپلی ما رو از همه ی خطرات حفظ کنه

نهنگ ابی چجور بازی ؟ 

بازی انلاینی که پنجاه مر حله داره و طی پنجاه روز انجام میشه و روز اخر یعنی مرحله پنجاه بازی به خودکشی بازیکن منتهی میشه 

این بازی توسط یه دانشجوی اخراجی روانشناسی  روس طراحی شده با هدف پاکسازی پسمانده های زیستی  به عقیده این ادم روانی کسی که به خودکشی فکر میکنه ارزش زندگی کردن نداره 

به لینک زیر برید و بیشتر بخونید

نهنگ ابی 

از تمام کسانی که فکر میکنید ممکنه در معرض خطر این بازی باشند با دادن اطلاعات کافی راجع به نهنگ ابی محافظت کنید در مورد این بازی برای دوستانتون نوجوون ها و... صحبت کنید شاید زنگ خطری باشه برای خانواده ها

خدا به همه امون رحم کنه واقعا نمیدونم به کجا میخوایم برسیم گاهی به خودم میگم ای کاش بشه از این دنیای مدرن دور شد ولی ایا میشه همه ی درها رو به روی خودت ببندی؟

و وقتی به اسیب هاش فکر میکنم باز هم به خودم و توانم برای محافظت از خودم شک میکنم 

با تمام وجودم سعی میکنم که از تکنولوژی مخصوصا اینترنت و اپلیکیشن های موبایل به درستی استفاده کنم اما به خودم دقت میکنم می بینم باز برای من هم اسیب هایی به همراه داشته ، چه برسه امیر حسین هایی که خانواده هاشون هیچ کنترلی روی بازی هاشون ندارن

ما که خودمون ، خود کنترلیم این وضعمونه و میگیم ای کاش ... وای به حال بچه های طفل معصوم

ا

اورهال روحی روانی

فواید اورهال برای من  ایجاد یه تغییر اساسی بود 

درسته خیلی سخته اما همونطور که دستگاهها وقطعات صنایع به تغییر و تعمیر نیاز دارن گاهی لازمه روح و روان و جسممون هم وارد یه دوره اورهال بشن که بسته به میزان تخریب ممکنه از چند روز تا چند سال هم طول بکشه 

عوامل تخریب اکثرا از دوران کودکی و اغلب بر اثر نااگاهی اطرافیان به وجود میاد کسانی مثل پدر ، مادر ، معلم و...

که لوح سفید و پاک وجودمون رو با انبوهی از اطلاعات ، روش های تربیتی غلط ، افکار بدرد نخور ، و حتی خاطرات بد ( که اغلب ما بی برو برگرد حداقل یه دونه از اونا رو ته ذهنمون داریم ) پر میکنن 

تا مقطعی از زمان همه چی خوب پیش میره اما گاهی به جایی می رسیم که به تغییر نیاز داریم ، دیگه نمیتونیم با اون اندوخته ها چه خوب چه بد پیش بریم 

چیزی که در مورد من اتفاق افتاد این بود که وقتی به خودم اومدم دقیقن حس اصحاب کهف رو داشتم که بعد سالها تو یه جامعه جدید با طرز فکر و روش جدید زندگی و کلی تغییرات دیگه چشم باز کرده بودن 

مشکل اصلی من  با خودم واطرافیانم این بود که تو دوره کودکی تا نوجوونی من که شخصیتم شکل گرفته بود تعریف اخلاقیات ، نجابت ، و حتی دختر بودن و خیلی چیزای دیگه یه تعریف ثابت بود 

زندگی تو یه شهر سنتی طبق یه رویه ی ثابت و برای همه یکسان بود بد یه تعریف داشت خوبم یه تعریف اما با گذشت زمان همه چی عوض شد 

مردم سنتی شهر کوچیک من دچار تغییر و تحولاتی شدن  که هضمش اونم با اون سرعت برام سخت بود یهویی با  خیل عظیمی از روشنفکر نماها رو برو شدیم که پوشش ، روابط و حتی رفتار هاشون تغییر کرده بود 

یادمه  هفده سال پیش  که دانشجو بودم با پسر خاله ام همکلاس بودم و کسی نمی دونست بخاطر طرز فکر مردم ازش خواسته بودم که محمد حسن جان  تو محیط دانشگاه من دختر خاله ات نیستما ، و بر خلاف  خونه که مدام تو سر وکله هم میزدیم تو دانشگاه مثل دوتا غریبه بودیم یه روز خاله جان برای پسرش دست من پول فرستاد ومجبور شدم جایی غیر از محیط دانشگاه بهش پول رو بدم این قرار همان و کلی برچسب خوردن و حتی خبرش به شهرمون رسیدن هم همان

حالا همون مردم طرز فکرشون عوض شده بود ، همون مردم با قرارهای دخترا و پسراشون کمی راحتت تر برخورد می کردن 

همون مردم ارایش کردن زنهاشون و خیلی چیزهای دیگه براشون پذیرفته تر از قبل بود 

اما واسه خودشون ،نه دختر های دیگه .هنوز با اون ظاهر روشنفکرشون قضاوت می کردن و برچسب میزدن 

همین موضوع باعث شد من برای فرار از حرف مردم خودم رو محدود تر کنم باعث شد حرف مردم بیشتر از خودم برام مهم باشه 

به نظرم دروغه بگی حرف مردم مهم نیست 

چون تو یه شهر کوچیک که همه مردمش از دو طایفه تشکیل شدن و مثل زنجیر بهم وصلن پاک کردن برچسب کار حضرت فیله 

و همین برچسب ها اینده ی خیلی دختر ها رو خراب کرده و باعث ایجاد ترسی شده که بقیه نخوان خودشون باشن 

خب حالا مجبور بودم خودمو با شرایط وفق بدم مشکل کجا بود پاک کردن  خیلی چیز ها 

 من تو خانواده ای بزرگ شدم که هیچ نگاه جنسیتی توش نبود و نیست جوری که خانواده هایی هم که با ما وصلت میکردن یه  ناخواسته مثل ما میشدن یا ما رو می پذیرفتن  ، اینقدر بین دختر پسرهای فامیل روابط صمیمانه بود که همه سیراب بودیم وکسی دور وبر روابط دیگه نبود خب جمع صمیمی که خیلی راحت می تونستیم حرفهای مگو رو بهم بگیم  برای من خیلی سخت نبود که از پسر خالم سوالی رو بپرسم که شاید پرسیدنش برای خیلی هاتون سخت باشه چرا ؟ چون اونقدر شناختمون از هم کامل بود که متوجه بشه  این فقط یه سواله 

برای من سخت نیست از دوستام بپرسم خب شما  پسرین و حالا این موضوع رو ارز نگاه اقایون برام موشکافی کنید  اونام میدونن خب اینم سواله 

 و همین رفتارم باعث تعجب میشه وگاهی مورد قضاوت قرار می گیرم ولی بقول ضرب المثل محلی که میگه سر گر بو کرده ایی درده ی خو کرده 

عادت کردم به قضاوت شدن :))

 

قدم اول جنگیدن برای از بین بردن نگاه جنسیتی بود خدا میدونه چقدر اذیت شدم تا تونستم خودمو ثابت کنم که ایهاالناس قرار نیست هر زنی اغفالگر باشه یا هر مردی هیولا 

بابا با هر سلام علیکی یا حتی شوخی زندگی کسی نابود نمیشه ، بخدا محرم نامحرمی به دل ادمه 

قدم بعدی پذیرفتن شرایط بود شرایطی که با اصول تربیتی من خیلی متفاوت بود 

نمیخواستم کسی رو قضاوت کنم پس شروع کردم به درک اطرافیانم 

مامانم همیشه میگفت مادر هیچوقت کسی رو که با تو خیلی متفاوته عیب نکن شاید یه زمانی دلت بخواد مثل اون بشی 

واقعا این حرف مامانم بهم ثابت شد 

الان بعد دوازده سال اورهال بودن درسته هنوز عقبم ، یعنی سرعت تغییرات خیلی زیاده و درسته هنوز بعضی رفتارها ، پوشش ها و خیلی چیزها باعث تعجبم میشه ولی تونستم تا حدودی شرایط رو بپذیرم 

هر چند که خیلی چیزها و موقعیت ها رو از دست دادم ولی خوشحالم حداقل الان اون عده از اطرافیانم که به اسم تعصب دخترهاشون تو قوطی کبریت نگه میداشتن و سعی میکردن با قضاوت کردن وتهمت زدن دخترایی مثل منو به عقب نشینی مجبور کنن ، مبادا دخترای خودشون شورش کنن حالا دیگه جوری عوض شدن که از خودم می پرسم این همون فلانی که ...؟

بخش ازار دهنده اش اینه که ای کاش  همه این حرف مامانمو  درک می کردن که یه جایی برای تغییرشون بگذارن 

ای کاش حداقل تو اون مقطع در مورد دخترایی مثل من حکم قطعی نمیدادن 

کاش میدونستن که سالها بعد وقتی بچه های خودشونم بزرگ میشن یا  خواهر زاده برادرزاده هاشون  جوری تغییر میکنن که نمی تونن جلودارشون باشن 

من باختم چون نتونستم در مقابل رگبار قضاوت های مردم تو اون شهر چند هزار نفری دوام بیارم خیلی از دخترها موقعیت ازدواج رو بخاطر همین برچسب ها از دست دادن اون موقع واسه ما ،خودمون بودن عیب بزرگی بوذ ولی حالا مدام از خودمون می پرسیم چرا   الان واسه خودشون هیچ چیزی عیب نیست نهایتش میگن گذر زمان همه چی رو عوض کرده  ولی اصل ماجرا  چیز دیگه است ، ادمی به سرعت برق وباد 

خیلی چیزا رو فراموش میکنه 

مدام از خودم می پرسم به چه جرمی من دوران خوب جوونیم رو باختم ؟ واقعا مگه من چی میخواستم ؟ 

 دوازده ساله که اورهال روح و روانم طول کشیده و احتمالن تا اخر عمرم ادامه پیدا کنه چون همیشه یه چیزی  برای تغییر هست خیلی سخته ، خیلی درد ناکه اما لازمه  چون تو شهر من پوسته عوض شده وگرنه همه چی از بیخ وبن همون روال سنتی رو داره 

حالا همه اون قاضی هایی که بدون شناخت ودرک حکم صادر کردن که فلان دختر بده بهمانی  خوب گذشته اشون رو فراموش کردن 

اما دردش هنوز تو دل من و امثال من هست  دردی که باعث میشه شب و روز از خدا بپرسیم اوستا کریم چرا جلوشون رو نگرفتی

دردی که شبها باعث میشه بالشمون خیس اشک بشه برچسب  زدن مردم باعث شد خیلی از دخترهایی که میخواستن بدور از چارچوب های غلط رایج زندگی کنن  موقعیت های ازدواجشون رو از دست بدن چون نمیخواستن طبق اصول کهنه زندگی کنن چون تعریف خوب وبد برای پیش رو ها  با بقیه فرق داشت و نتونستن برچسبشون رو پاک کنن دختر فلانی که ال بود وبل  تا مدتی سرگرمی دور همی بعضی ها میشد گیرم که یک درصدم خطا کرده باشه خب خدا می بخشه و حق زندگی میده اونوقت گذشته مثل کنه به بعضی بنده های خدا می چسبه 

 همیشه این حرف مامانم تو گوشتون باشه وقتی خواستین کسی رو عیب کنید چون شبیه شما نیست چند درصد واسه اینکه زمانی که این قضاوتتون رو فراموش کردین بگذارین شاید شما  ده سال بعد خواستین شبیهش بشین 

چه فایده ادمی فراموشکاره حداقل برای رهایی از عذاب وجدانشون ترجیح میدن همه چی رو فراموش کنن

توضیح نوشت

اورهال یا باز امد تعمیرات اساسی هر چیزی می تواند باشد از کوچکترین لوازم وقطعات مکانیکی و الکترونیکی گرفته تا دستگاه ها و ابزار های صنعتی 

اینجا هر چند وقت یه بار پتروشیمی ها برای تعمیر وارد اورهال میشن اون بخش تعطیل میشه و نیروی متخصص شروع به تعمیر و بازسازی قظعات میکنن و در اصطلاح عامیانه بهش میگن اورهول

چهار

تو حال خوبم دست از سرم بر نمیداره دلتنگی 

به خودم میگم تو چی داری دختر که مدام دلت واسه خودت تنگ میشه ؟

هر چی میگردم تو خودم یه چیزی پیدا کنم که جواب سوالم باشه ،چیز خاصی پیدا نمیکنم  که ارزش این حجم دلتنگی رو داشته باشه

وقتی از درک نشدن از طرف بعضی ادمای خاص زندگیم دلگیر میشم یا وقتی با خودم بد میشم  تو بغل خودم جمع میشم و از خودم می پرسم خوبی ؟

وبه خودم میگم خوبم باز می پرسم مطمعنی؟ و جواب میدم بله در حالیکه میدونم دارم به خودم دروغ میگم و خوب نیستم

الانم به شدت دلم واسه خودم تنگ شده چون یکم دلگیرم حالم خوبه نگران نشید ولی امروز یه اتفاقی افتاد که باعث شد بفهمم هضم بعضی رفتارها یا گفتارهای من برای یه نفر خیلی سخته ، جوری که هنک میکنه ، شوکه میشه و خیلی هم تلخ که من اینو دوست ندارم 

من تو تلخترین حالتم سکوت میکنم وگریه اون تو تلخ ترین حالتش حرفایی میزنه که اگه نگه بهتره ، خب خودش فراموش میکنه چون خوشبختانه حافظه ی خیلی فراری داره  ولی من مثل گاو اون رفتار یا حرف رو تو ذهنم نشخوار میکنم  و بدلیل حافظه ی قوی متاسفانه با تلاش و به سختی فراموش میکنم  داشتن حافظه ی قوی وقتی بعد سالها بتونی دوست های دوران ابتداییت رو پیدا کنی و یادت بیاد که شهرزاد همیشه یه گیس بلند راپونزلی داشت یا سارا مامانش پرستار بود و... خوبه ولی دیگه هیچ کاربردی برای من نداره 

البته همونجور که بدیها توش ثبت میشه و به سختی فراموش میشه خوبی های ادما رو هم به سختی فراموش میکنم 

------------------

همیشه بهترین لحظات من وقتیه که با مامان تو اشپزخونه حرف میزنیم اغلب هم مشغول تجزیه تحلیل رفتارهامون هستیم 

مثلن بحث از این جا شروع میشه که مامان فلانی اینو گفت  یا فلان رفتار بده و...و تهش به این ختم میشه که  خب حالا ایا ما هم همون گفتار و رفتار بد رو داریم راستش اگر عیب کسی رو می بینیم بخاطر اینه که دوتایی باهم با ریز ریز کردن رفتارهامون تو خودمون عیب یابی کنیم 

معتقدم ادم نباید به خوب بودن خودش مغرور بشه وهمه بدیها رو واسه همسایه ببینه ، خب فاصله ی خوبی وبدی برای ادم یه خط به باریکی یه تار مو هست فقط کافیه پاتو بذاری اونطرف خط تا معادلات بهم بخوره ، ادم خوبه به طرفه العینی میشه ادم بده و برعکسشم صادقه 

یه مقطعی از زمان من هم به خودم مغرور بودم ببین من رفتار بد دختر فلانی رو ندارم پس من چه دختر خوبیم ولی اشتباهی کردم که الان که بهش فکر میکنم میبینم این خواست خدا بود که گوشمو بپیچونه و بهم بفهمونه به خودم مغرور نشم خب خدا خیلی از این درسها بهم داده و منم خوب یادش گرفتم ولی روز وشب ازش میخوام مراقبم باشه اشتباه کردن یه چیزه اشتباهت رو تکرار کنی یه چیز دیگه از خدا میخوام من رو در حمایت و هدایت خودش قرار بده و مراقبم باشه غرورُ هم ازم دور کنه 

آمین

هنوز پس لرزه های تغییر وجود داره دارم سعی میکنم حواسمو نسبت بهش پرت کنم 

یه چیزی هم فهمیدم  قبلن تخیل من دوای درد ها و ناخوشیام بود حالا نمیدونم چی تغییر کرده که وقت ناخوشی در دنیای تخیلیم به روم بسته است احتمالن چون فکرم مشغول یه موضوع دیگس 

کمی گیجم و دلم میخواد مثل سابق که تخیل به صورت یه چشمه جوشان حال خوب کن بود وارد زندگی خیالیم بشم ولی فعلن موفق نبودم و سردرگم تو دنیای واقعی و بین ادمای وقعی موندم چیکار کنم

لک لکی بالای بام

دلم میخواد یه لک لک بالای دود کش خونمون لونه  بسازه و من باهاش دوست بشم بعد فصل زمستون بجای اینکه مهاجرت کنه گرمسیر بیارمش تو خونه و با هم خوش و خرم زندگی کنیم ، وقتی بهار شد  یه نردبون بذارم برم بالای بوم کمکش کنم خونه اش رو بسازه ، جفت پیدا کنه ، و یه خونواده برای خودش تشکیل بده 

دلم میخواد خدا اگه خواست زمانی جواب خوبی هامو بده البته اگه اونقدری باشه که به چشم بیاد یه نی نی خوشگل ترجیحا پسر رو بپیچه تو یه قنداق بقچه ایی ابی بده دست یه لک لک مهربون برام بیاره بذاره پشت در 

صبح که از خواب پا میشم یه سر وصدایی بشنوم و در رو که باز کنم هدیه ی خدا رو ببینم

دلم میخواد یکی بهم بگه مامان خسته شدم از بس همه بهم گفتن خاله ، عمه دلم میخواد مامان یه بچه بشم ، کلی براش عروسک درست کنم ، یه عالمه غذای خوشمزه واسش بپزم و خیلی کارای دیگه که مامانا واسه بچه هاشون میکنن

خیلی وقت بود تو دنیای واقعی وبین ادمای واقعی بسر می بردم دلم برای دنیای تخیلی خودم تنگ شده بود خدا رو شکر که لحظه ورودم با تخیل های لک لکی شروع شد :))

سه کتاب زویا پیر زاد رو میخونم سه مجموعه قصه که تو یه کتاب جمع شده

مثل همه ی عصر ها 

طعم گس خرمالو

یک روز مانده به عید پاک 

سه مجموعه قصه با سه برداشت در مورد یک موضوع زندگی .

فعلن که در حال خوندن مجموعه اول مثل همه عصر ها هستم و حس میکنم بخاطر داستان های ملایم ولطیفش  که حس های لک لکی ملایم و خوبی در دل و ذهنم بیدار شده باید کتاب رو کامل بخونم وبعد نظرمو بگم ولی در همین حد که خوندم ازش خوشم اومده 

می دونید وقت خوندنش همون حس ارامشی رو دارم که تو طبیعت  میشه تجربش کرد 

فضای اروم داستان های مجموعه اولش ذهن خسته و درگیر منو اروم میکنه  

مدتی با خودم خیلی بد بودم راستش تنها چیزی که راحت میتونه منو به نابودی بکشونه اینه که باورهام ترک بردارن ، اونوقته که خیلی خیلی با خودم بد میشم ولی فعلن دو سه روزه همه چی برگشته به روال سابق امشبم که دنیای تخیلیم درهاشو به روم باز کرده و شدم همون خورشید سابق که رییس اتحادیه ی خل های گور به گوریه و خودش واطرافیانش رو خیلی دوست داره اما با یه تغییر کوچیک دیگه تو محبت کردن به کسی پیش قدم نمیشه ، بهتره اینجور بگم که یاد گرفتم اگه کسی ازم کمکی خواست یا نیاز به محبتم داشت خودش باید بخواد  و بیاد سمتم 

حالا یه ذره توی تعریف محبت بی قید و شرط تغییر بوجود اومده 

همه چی در هماهنگی کامل الهیه 

من خودمو همونطور که هستم دوست دارم وتایید میکنم و فعلن سلام به روزهای خوش